کبوترها گاهی در انتقال اطلاعات سریع‌تر از اینترنت عمل می‌کنند

ظاهراً گاهی استفاده از روش‌های فیزیکی برای انتقال داده‌های بزرگ، همچنان کارایی بیشتری نسبت‌ به انتقال اطلاعات با سیگنال‌های دیجیتال دارد.
 
نتایج آزمایش روی کبوتران نشان می‌دهد این پرنده‌ اطلاعات را سریع‌تر از اینترنت گیگابیتی انتقال می‌دهد و چنین فرایندی اهمیت تمایز بین سرعت و پهنای‌ باند شبکه را برجسته می‌کند.

سال ۲۰۰۹ بود که یک کبوتر نامه‌بر با موفقیت فلش مموری ۴ گیگابایتی را نسبت‌ به سرویس ADSL آفریقای جنوبی، با سرعت بیشتری به مقصد در فاصله‌ی ۱۰۰ کیلومتری رساند. درواقع کبوتر این فلش درایو را در مدت دو ساعت به مقصد رساند درحالی‌که فقط چهار درصد از این اطلاعات در مدت مشابه ازطریق اینترنت انتقال یافته بود.

جف گیرلینگ که در بخش‌ی تولید محتوا فعالیت دارد، نتایج برداشت دقیق‌تر از آزمایش روی کبوتر نامه‌رسان را منتشر و تأیید کرد کبوترها از نظر تئوری می‌توانند در انتقال اطلاعات تا فاصله‌ی حدود ۸۰۰ کیلومتری، اتصالات فیبر امروزی را شکست دهند.

بستن فلش مموری به پای کبوتر پیام‌ رسان

گیرلینگ ثابت کرد هر کبوتر نامه‌رسان می‌تواند سه فلش درایو USB یک ترابایتی را به‌طور یک‌جا حمل کند. او سپس درایوها را با پرواز از سنت لوئیس به نوا سکوشیا آورد و هم‌زمان ۳ ترابایت فایل را بین دو مکان بارگذاری کرد.

کپی کردن داده‌ها از لپ‌تاپ روی درایوها، پرواز به نوا اسکوشیا و کپی آن‌ها روی کامپیوتر مقصد حدود ۶ ساعت و ۵۳ دقیقه طول کشید درحالی‌که انتقال همین حجم از اطلاعات ازطریق اتصال فیبر گیگابیتی به ۱۰ ساعت و ۵۴ دقیقه زمان نیاز داشت. از آنجا که هواپیما با سرعتی حدود ۸۸۵ کیلومتر در ساعت حرکت می‌کرد و سرعت متوسط کبوتر حدود ۱۳۰ کیلومتر بر ساعت است، گیرلینگ محاسبه کرد کبوتر می‌تواند انتقال ۳ ترابایت اطلاعات را در فاصله‌ی ۸۰۰ کیلومتری سریع‌تر از اینترنت انجام دهد.

پهنای‌باند به میزان اطلاعاتی که شبکه در هرلحظه می‌تواند ارسال کند گفته می‌شود و این معیار می‌تواند مهم‌تر از سرعت خام شبکه باشد. تا زمانی‌ که فلش درایوها با ظرفیت ذخیره‌سازی بیشتر روانه‌ی بازار نشوند، کبوترها نمی‌توانند بیش‌از ۳ ترابایت اطلاعات در هر سفر انتقال دهند.
کبوترهای نامه‌رسان فقط می‌توانند بین دو نقطه‌ی ثابت جابه‌جا شوند درحالی‌که اتصالات اینترنتی می‌توانند بین مسیرهای پیچیده‌تر ارتباط برقرار کنند. به‌هرحال آزمایش انجام‌شده نشان می‌دهد یکی از قدیمی‌ترین روش‌های انتقال اطلاعات همچنان در برخی موقعیت‌ها بهتر از اینترنت عمل می‌کند.