مروری بر فهرست برترین بازی‌های سال ۲۰۲۰

پاورتل/ طبق روال هر سال و در آستانه‌ی ورود به سال جدید میلادی، فهرستی از بهترین بازی‌های سال وبسایت پی‌سی گیمر را منتشر شد که در ادامه نگاهی به آن‌ها خواهیم انداخت.

همچنین نحوه‌ی پاورتل این عناوین در وب‌سایت مذکور بدین ترتیب است که هرکدام از کارمندان این نشریه، شش بازی از پلتفرم رایانه‌های شخصی را بدون اعمال هیچ محدودیتی پاورتل می‌کنند. سپس، با مباحثه‌هایی که بین آن‌ها و جامعه‌ی کاربران این نشریه‌ی آنلاین صورت می‌گیرد، عناوین برتر پاورتل شده و در انتها نیز یک بازی به عنوان بازی سال این وب‌سایت پاورتل می‌شود.

به ‌هر ترتیب، در ادامه می‌توانید این فهرست را مشاهده کنید:

همچنین، در ادامه می‌توانید بخشی از نظرات کارمندان و نویسندگان این وب‌سایت در مورد بازی منتخب سال PC Gamer یعنی Death Stranding را مطالعه کنید:

جیمز داونپورت (James Davenport)
سر و صدا و جنجال‌های اطراف این بازی نظیر کات‌سین‌های بیهوده‌ی دو ساعته، گیم‌پلی خسته کننده و موارد دیگر را دور بریزید. این بازی از آن دست عناوین عجیب و غریب کوجیمای افسانه‌ای است که همه چیز آن را دوست داشتم. بالای ۱۰۰ ساعت در جهان آن و خرابه‌های باقی‌مانده از امریکا کاوش کردم و از تماشای مناظر چشم نواز لذت بردم. از طرفی دیگر، Death Stranding یکی از بهترین بازی‌هایی است که گیم‌پلی آن شما را مجبور به رفتن از نقطه‌ی A به نقطه‌ی B می‌کند. شاید برخی حتی در نگاه اول این مسئله را بیهوده تصور کنند، اما فراموش نکنید که عناوینی نظیر The Legend of Zelda: Breath of the Wild نیز از همین فرمول و در سبک و جهانی متفاوت استفاده می‌کند. در حقیقت، این بازی یک تمرین شگفت انگیز برای کسانی است که می‌خواند انزوا و آرامش را تجربه کنند. در آن واحدی که تنهایی را می‌پسندندند مجبور می‌شوند تا نه تنها خود بلکه باقی دوستان خود را به یکدیگر متصل کنند.

در واقع، فلسفه‌ی Death Stranding چندان با فلسفه‌ی زندگی ما انسان‌ها بیگانه نیست. همانطور که در بازی چند بخش با رنگ خاک متفاوت می‌بینیم، (سرخ، سیاه، سفید و…) در جهان نیز با افرادی با این رنگ پوست روبرو می‌شویم که همه درگیر مشکلات یکسان هستند. همانطور که انزوا بر ما حکومت می‌کند، مجبوریم به تنهایی مسیر سخت زندگی که پر از BTها و موانع مختلف است را طی کنیم. اما این بازی به ما می‌آموزد که اگر در طی کردن این مسیر از کسان دیگری کمک بگیریم، بلا شک زندگی برایمان آسوده خواهد شد (اشاره به قابلیت آنلاین بازی و درخواست کمک از سایر بازی‌بازان). از طرفی دیگر، BTها خود برای رهایی از درد و رنج مجبورند به ما حمله کرده و از ما تغذیه کنند، چرا که زنده بودن برای آن‌ها عقده شده و نه‌تنها توان دیدن ما در دنیای زنده‌ها را ندارند بلکه به مردن راضی شدند و می‌خواهند از طریق ما به ساحل آرامش خود برسند؛ بله BTها افراد حسود داخل زندگی ما هستند که اگر بند ناف آن‌ها قطع نکنیم ما را به اعماق سیاهی خواهند برد. Death Stranding به این معناست که باید راه خود را ادامه دهیم، حتی اگر ترس و وحشت روبه‌رویمان ایستاده باشد.

اندی کِلی (Andy Kelly)
Death Stranding به کلی نظر من در مورد پیمایش مسیر در یک بازی ویدیویی را تغییر داد. برای مثال، من Assassin’s Creed Valhalla را نیز بسیار پسندیدم، اما مقایسه لذت پیمودن مسیر بر روی کوه‌های نروژ و پیاده‌روی در Death Stranding از نظر من بسیار مضحک است و فکر نمی‌کنم که حسی مشابه را برای هیچ‌کسی ایجاد کند. در واقع، حس می‌کنم که سازندگان بازی‌های جهان آزاد باید از این نقطهی قوت استفاده کنند تا پیمودن مسیر در یک بازی حسی مشابه با این بازی را داشته باشد. بدون شک، هیچ کسی نمی‌تواند چالش و لذت درنوردیدن کوه‌ها و گذر از رودخانه‌ها به وسیله امکانات در دسترس سم پرتر بریجز را انکار کند و تصور کنید که رسیدن به قله‌های باشکوه اسکاندیناوی در Valhalla نیز چنین حسی را القا می‌کرد.
بازی Death Stranding، هم‌اکنون در دسترس پلتفرم رایانه‌های شخصی و کنسول پلی‌استیشن ۴ قرار دارد.