ساخت ربات‌هایی با قابلیت درک درد و احساسات

دنیای رباتیک روزبه‌روز پیشرفته‌تر می‌شود و حالا پژوهشگران دانشگاه «گلاسگو» موفق به توسعه یک پوست الکترونیکی شده‌اند که می‌تواند درد را حس کند.

تیمی از مهندسان دانشگاه گلاسگو این پوست الکترونیکی را با نوع جدیدی از سیستم پردازشی مبتنی بر «ترانزیستورهای سیناپسی» توسعه‌ داده‌اند که مسیرهای عصبی مغز را برای یادگیری، تقلید می‌کند. این پوست می‌تواند درد را حس کند که نتیجه‌اش امکان خلق نسل جدیدی از ربات‌های هوشمند با حسی مشابه انسان است.

توسعه پوست الکترونیکی با قابلیت حس کردن درد
پروفسور «راویندر داحیا» از دانشکده مهندسی «جیمز وات» می‌گوید تمام ما در روزهای اولیه زندگی‌مان متوجه می‌شویم که چگونه به درد واکنش نشان دهیم:

«همه ما در روزهای اولیه زندگی‌مان یاد می‌گیریم که چگونه به محرک‌های غیرمنتظره مانند درد واکنش مناسبی نشان دهیم تا از آسیب رساندن به خودمان جلوگیری کنیم. اگرچه توسعه این پوست الکترونیکی شامل حس کردن درد مشابه آنچه ما حس می‌کنیم، نمی‌شود، اما روشی کوتاه برای توضیح فرایند یادگیری از محرک‌های خارجی است.»
پوست الکترونیکی تیم مهندسان دانشگاه گلاسگو قادر به «یادگیری توزیع شده» در سطح سخت افزار است، بنابراین پیش از واکنش نشان دادن، نیازی به ارسال و دریافت پیام از پردازنده مرکزی ندارد. بجای اینکار با کاهش میزان محاسبات مورد نیاز، فرایند پاسخ به لمس را تا حد زیادی سریع‌تر می‌کند.

داحیا توسعه این پوست را یک قدم به سمت جلو واقعی برای تولید انبوه پوست «نورومورفیک» می‌داند:

«به باور ما، توسعه این پوست یک قدم رو به جلو واقعی برای تولید انبوه پوست الکترونیکی چاپی نورومورفیک با قابلیت پاسخگویی مناسب به محرک‌ها محسوب می‌شود.»
محققان برای توسعه این پوست جدید شبکه‌ای از ۱۶۸ ترانزیستور سیناپسی را پرینت کردند؛ ترانزیستورهایی که با سیم‌های نانو با جنس «اکسید روی» روی یک سطح پلاستیکی انعطاف‌پذیر ساخته شدند. در ادامه مهندسان ترانزیستورهای سیناپسی با سنسورهای پوست را به کف دست یک دست رباتیک مشابه انسان متصل کردند.

  
با لمس سنسور، یک تغییر در مقاومت الکتریکی آن ثبت می‌‍شود که میزان آن با توجه به میزان لمس متفاوت است. در حقیقت این سیستم عملکرد نورون‌های حسی در بدن انسان را تقلید می‌کند.

این پوست می‌تواند در آینده منجر به توسعه نسل جدیدی از ربات‌ها شود؛ ربات‌هایی که می‌توانند با روش‌های جدیدی با محیط اطرافشان ارتباط برقرار کنند. البته امکان ساخت اندام‌های مصنوعی با حساسیت مشابه پوست انسان هم وجود دارد.