لپ تاپ 13 اینچی اپل مدل MacBook Air MMGF2 2016

با وجود اینکه سال گذشته انتقادهایی به کیفیت معمولی صفحه‌نمایش MacBook Air 2014 وارد شده بود، در سالی که تقریبا تمامی لپ‌تاپ‌ها و آلترابوک‌های رده‌بالا، با صفحات نمایش لمسی IPS با رزولوشن‌های حداقل Full HD معرفی شدند، اپل بنا به دلایلی نامشخص، هیچ‌گونه تغییری در صفحه‌نمایش MacBook Airهای جدید ایجاد نکرد. این یعنی MacBook Airهای ۲۰۱۵ از همان صفحات نمایش براق TN مدل‌های سال گذشته استفاده می‌کنند. دقت صفحه‌ی مدل ۱۱ اینچی ۱۳۶۶ در ۷۶۸ پیکسل بوده و مدل‌های ۱۳ اینچی از صفحات نمایش با دقت ۱۴۴۰ در ۹۰۰ پیکسل بهره می‌برند. احتمالا تا اینجای کار، از صفحات نمایش MacBook Airهای ۲۰۱۵ کمی ناامید شده‌اید؛ اما در تست‌های انجام‌شده نتایج بسیار خوبی در رابطه با روشنایی، کنتراست، کیفیت رنگ‌های تولیدی و شارپنس تصویر مشاهده کردیم. به علاوه، با وجود صددرصد براق‌بودن این صفحات، به لطف روشنایی بسیار بالای آن‌ها، می‌توان با کمی سختی از این لپ‌تاپ‌ها در فضاهای خارجی و زیر تابش نور آفتاب هم استفاده کرد. به‌طور خلاصه، بااینکه از کیفیت صفحات نمایش MacBook Airهای ۲۰۱۵ راضی بودیم؛ ولی متاسفانه آن‌ها را یک پله عقب‌تر از رقبای ساخت کمپانی‌های ایسوس، مایکروسافت یا لنوو می‌دانیم. انتظار می‌رفت اپل در این نسل از آلترابوک‌های Air خود از صفحه‌نمایش رتینا استفاده کند که چنین اتفاقی رخ نداد و شاید اپل این تغییر را به نسل بعد موکول کرده باشد.

زیر کیبورد و داخل بدنه‌ی یکپارچه آلومینیومی، دو بلندگوی استریو تعبیه شده‌اند که صدایی شفاف و رسا را تولید می‌کنند؛ ولی صدای بیس آن‌ها ضعیف بوده و بلندی صدا هم چنگی به دل نمی‌زند. البته به دلیل کیفیت بالا، اگر هدفون‌های خود اپل را به این دستگاه متصل کنید، کیفیت کم‌نظیری را هنگام گوش‌دادن به موسیقی یا تماشای فیلم تجربه خواهید کرد.

ازلحاظ پورت‌ها و اتصالات، تغییر کوچکی در MacBook Air 2015 نسبت به مدل سال قبل دیده می‌شود که آن هم تغییر نسل پورت تاندربولت از یک به دو است. هر دو مدل ۱۱ و ۱۳ اینچی دارای دو درگاه USB 3.0، یک درگاه Thunderbolt 2، یک پورت ۳.۵ میلی‌متری صوتی و درگاه شارژ MagSafe 2 هستند؛ ولی مدل ۱۳ اینچی علاوه بر این پورت‌ها، یک کارت‌خوان SD هم دارد. همانند اکثر آلترابوک‌ها و لپ‌تا‌پ‌های فوق باریک، MacBook Air هم فاقد درایو نوری است. از آنجایی که ضخامت دستگاه در لبه‌ی جلویی بسیار کم است، فضایی برای تعبیه‌ی پورت وجود ندارد و طراحان اپل تنها می‌توانند از قسمت کوچکی از انتهای لبه‌ها برای قراردادن پورت‌ها استفاده کنند. به‌همین دلیل به نظر نمی‌رسد حتی در نسل‌های بعدی هم شاهد تعدد پورت‌ها باشیم؛ فقط ممکن است نوع آن‌ها پیشرفته‌تر شود. شاید هم مانند MacBookهای ۱۲ اینچی جدید، اپل به سیم آخر بزند و در نسل‌های بعدی Air تمامی این پورت‌ها را هم حذف کرده و به یک یا دو پورت بسنده کند.

همانند مدل‌های سال گذشته، MacBook Air 2015 هم از سیستم Wi-Fi با استاندارد ۸۰۲.11ac بهره می‌برد که در تئوری، سرعت آن سه‌برابر استاندارد قبلی یعنی ۸۰۲.11n است. در عمل شاید کاربران خانگی نتوانند این تغییر سه‌برابری را احساس کنند؛ ولی مسلما با این استاندارد جدید، پهنای باند بیشتری را در Wi-Fi احساس خواهید کرد. بلوتوث نسخه‌ی ۴.۰ هم برای اتصال ابزارهای بی‌سیم یا انتقال اطلاعات در دسترس کاربر است.

حال به سخت‌افزار داخلی این لپ‌تاپ‌ها می‌پردازیم، یعنی جایی که تنها تغییرات نسبت به مدل‌های گذشته ایجاد شده‌اند. تمامی مدل‌های MacBook Air 2015 به نسل پنجم پردازنده‌های کم‌مصرف Intel Core ULV با کد Broadwell مجهز شده‌اند که نسبت به مدل‌های سال گذشته، توان کاری بالاتر و در عین حال مصرف انرژی کمتری دارند. این پردازنده‌ها، چیپ گرافیکی Intel HD 6000 را به همراه دارند که ۲۰ تا ۲۵ درصد از سری Intel HD 5000 قوی‌تر بوده و از OpenCL 2.0 و DirectX 12 پشتیبانی می‌کنند. در تست‌های انجام‌شده، قدرت گرافیکی HD 6000، میزان ناچیزی از کارت گرافیکی NVIDIA GeForce 820M کمتر بود که میزان مناسبی محسوب می‌شود و می‌تواند از پس انجام اکثر کارهای گرافیکی به استثنای اجرای بازی‌های سنگین کامپیوتری یا ویرایش ویدئو برآید. برای حافظه‌ی داخلی هم، اپل بهترین حالت ممکن، یعنی حافظه‌های SSD از نوع Flash با درگاه PCI Express را برای MacBookهای ۲۰۱۵ انتخاب کرده که نسبت به حافظه‌های SSD که دارای درگاه SATA بودند، سرعت به‌مراتب بیشتری دارد. در مدل‌های مختلف این محصول از حافظه‌های داخلی با گنجایش ۱۲۸ یا ۲۵۶ گیگابایت استفاده شده که البته در مدل‌های سفارشی گنجایش ۵۱۲ گیگابایت هم وجود دارد. میزان رم هم در تمامی مدل‌های به‌صورت پیش‌فرض ۴ گیگابایت از نوع LPDDR3 با فرکانس ۱۶۰۰ مگاهرتز است که به‌صورت مجتمع روی برد قرار گرفته و قابلیت ارتقاع ندارد. در این مورد هم می‌توان به‌صورت سفارشی نمونه‌ی ۸ گیگابایتی این محصول را خریداری کرد.

ازآنجایی‌که پردازنده و چیپ گرافیکی این لپ‌تاپ‌ها بر پایه‌ی معماری ۱۴ نانومتری هستند، مصرف انرژی و گرمای تولیدشده توسط آن‌ها فوق‌العاده پایین است. این موضوع دو مزیت بزرگ را برای سری جدید MacBook Air به همراه داشته است. اولین مزیت، خنک نگه‌داشتن این سخت‌افزار است که نیاز به سیستم خنک‌کننده پیچیده و پرسروصدایی ندارد. در کارهای عادی و روزمره، سیستم خنک‌کننده MacBook Air تقریبا هیچ صدایی تولید نمی‌کند و همانند یک تبلت عمل می‌کند! فقط هنگامی می‌توان صدای فن خنک‌کننده را شنید که بار محاسباتی سنگینی روی پردازنده‌ی دستگاه قرار گیرد که حتی در بدترین حالت هم، صدای این فن، آزاردهنده نیست. نکته‌ای که در اینجا باید متذکر شویم، در رابطه با بدنه‌ی یکپارچه آلومینیومی دستگاه است. ازآنجایی‌که آلومینیوم استعداد زیادی در انتقال گرما دارد، سطح دستگاه به‌خصوص قسمت زیرین، در مصارف طولانی‌مدت گرم شده و ممکن است کمی آزاردهنده شود. این به معنی عملکرد نامناسب سیستم خنک‌کننده نیست؛ بلکه گرمای تولیدشده توسط قطعات داخلی، به‌سرعت توسط بدنه‌ی یکپارچه فلزی، به سطح انتقال داده شده و توسط کاربر حس می‌شود. مزیت دوم استفاده از سخت‌افزار کم‌مصرف، شارژدهی دستگاه است. تمامی قطعات داخلی این مک‌بوک‌ها مصرف انرژی بسیار پایینی داشته و اپل هم باتری غیرقابل‌تعویض مدل‌های امسال را کمی قوی‌تر کرده است. در تست استاندارد مرورگری ممتد اینترنت از طریق Wi-Fi، مدل‌های ۱۱ اینچی نزدیک به ۹ ساعت و مدل‌های ۱۳ اینچی حدود ۱۲ شارژدهی کردند که نه‌تنها یک رکورد برای لپ‌تاپ‌های سری Air کمپانی اپل محسوب می‌شود؛ بلکه بسیار بیشتر از تمامی رقبای دیگر است. به این ترتیب کاربران MacBook Air 2015 نیاز خاصی به همراه داشتن آداپتور برق نخواهند داشت. البته این میزان هنگام استفاده از سیستم‌عامل Mac OS به دست آمد و اگر روی MacBook Air ویندوز نصب کنید، این شارژدهی تا ۵۰ درصد کاهش خواهد یافت. اگر به دنبال بیشترین میزان شارژدهی هستید، بهتر است که دور استفاده از ویندوز را خط کشیده و از مدیریت انرژی بهینه‌تر سیستم‌عامل Mac OS لذت ببرید.