لپ تاپ 13 اینچی وایو مدل Z Flip

لپ‌تاپ وایو سری Z دارای بدنه‌ای ترکیبی از فلز و پلاستیک بسیار مرغوب است. روکش قاب بیرونی صفحه‌ی نمایش تماما از یکپارچه فلز آلومینیوم ساخته‌شده که در سری flip لوگوی VAIO به‌صورت فرورفته در پایین آن حک شده است. اما قاب داخلی دور صفحه‌نمایش از پلاستیک است. قاب زیرین هم کاملا پلاستیکی اما مرغوب است. یک نوار برجسته لاستیکی در امتداد پایینی قاب پشتی قرار دارد که مانع از سرخوردن دستگاه روی سطوح می‌شود. بااین‌وجود، لبه پایینی قاب بالایی دارای دو زائده است که برای بلند شدن سطح زیرین دستگاه ساخته‌شده و کمی آن را لغزنده می‌کند. این دو تکه پلاستیکی طوری طراحی‌شده‌اند که با باز شدن دستگاه سطح کیبورد را کمی بالاتر می‌آورند و شیب مناسبی برای استفاده از آن می‌سازند. در این حالت در سطوح صاف یا میزهای چوبی صیقلی، ممکن است دستگاه با کمی فشار سر بخورد. بدنه کاملا مقاوم است و تحت استرس‌ها و فشارها از خود مقاومت بالایی نشان می‌دهد. از طرفی باریکی و سبک بودن VAIO Z، کاملا توجه کاربر را جلب می‌کند. ضخامت ۱۹ میلی‌متری با وزنی کمی بیشتر از ۱.۱ کیلوگرم برای یک دستگاه ۱۳ اینچی، کاملا وسوسه‌انگیز است! مشخص است که وایو آمده تا شمشیر را برای اپل از رو ببندد.

در مقایسه با اپل مک‌بوک پرو، وایو Z flip شباهت‌هایی دارد که نمی‌تواند آن‌ها را نادیده گرفت. برای مثال کیبورد VAIO Z کاملا کپی‌برداری شده از مک‌بوک است. وایو سعی داشته تا دستگاهی بسازد که رقیب جدی لپ‌تاپ‌های اپل باشد، اما متاسفانه باوجود قدرت بالای سخت‌افزاری و مرغوبیت ساخت دستگاه، این کپی‌برداری‌ها کمی از اعتبار آن کاسته است. محل استراحت دست‌ها و قاب اطراف کلیدهای کیبورد از آلومینیوم یکپارچه ساخته‌شده است و حس لوکس بودن را به‌خوبی انتقال می‌دهد. البته برخلاف بسیاری از لپ‌تاپ‌هایی که روکش آلومینیومی دارند، بدنه وایو Z مقاومت زیادی در برابر جذب چربی و اثرانگشت دارد و به‌سختی روی آن جای انگشتان باقی می‌مانند. طراحی قدیمی سری flip شرکت سونی در Vaio Z flip هم تکرار شده؛ لولایی در وسط قاب پشتی صفحه‌نمایش وجود دارد که باعث می‌شود صفحه‌نمایش بتواند ۱۸۰ درجه در حالت افقی چرخش داشته باشد و روی کیبورد قرار بگیرد.

وایو برای مدل Z flip از صفحه‌نمایش ۱۳.۳ اینچی استفاده کرده که روشنایی‌ای حدود ۳۳۰ نیت دارد. رنگ‌ها بسیار طبیعی بوده و وضوح تصویر با دقت تصویری معادل ۱۱۴۰×۲۵۶۰ یا همان کیفیت WQHD برای آن در نظر گرفته شده است. پنل صفحه‌نمایش از نوع IPS بوده و زاویه دید ۱۷۸ درجه‌ای آن  کمک بزرگی برای کاربر است. وایو آبروی سونی را حفظ کرده! می‌توان تمامی کیفیت سابق لپ‌تاپ‌های سونی را در وایو دید. حتی در برخی موارد بهتر! صفحه‌نمایش وایو Z برای ادیت عکس یا فیلم، تماشای ویدیو و کارهای گرافیکی بسیار توصیه می‌شود؛ البته اگر سروکارتان با مدل‌سازی یا نرم‌افزارهای سه‌بعدی نباشد.  زیرا پردازشگر گرافیکی دستگاه برای این کار مناسب نیست. بااین‌وجود، کیفیت تصاویر بسیار بالا و مجذوب‌کننده است. به خاطر باریک بودن قاب بالایی دستگاه که صفحه‌نمایش در آن قرارگرفته، باید احتیاط کرد تا ضربه یا فشار به آن وارد نشود. یکی از تفاوت‌هایی که صفحه‌نمایش Vaio Z flip با Vaio Z دارد، براق بودن روکش آن است که علتش لمسی بودن آن است. البته به‌هیچ‌عنوان نمی‌توان ایراد خاصی به صفحه‌نمایش وایو Z flip گرفت. بالای قاب دور صفحه‌نمایش وب‌کم CMOS Sensor HD Web Camera approx. یک مگاپیکسلی قرارگرفته است که برای برقراری ارتباط تصویری مناسب خواهد بود. دقت تصویر ثبت این دوربین برای فیلم‌برداری از ۴۸۰p با ۳۰ فریم بر ثانیه تا ۷۲۰p با ۶۰ فریم بر ثانیه قابل تنظیم است. همراه با این دستگاه یک عدد قلم دیجیتال هم به کاربر اهدا می‌شود که می‌تواند به راحتی توسط آن با نرم‌افزارها و امکانات ویندوز ۱۰ استفاده کند. تبدیل‌پذیر بودن لپ‌تاپ Vaio Z flip به یک تبلت، به غیر از کارایی می‌تواند کاملا جذاب باشد.

در ابتدای نقد و بررسی هم گفته شد که کیبورد وایو Z دقیقا نمونه کپی‌برداری شده از لپ‌تاپ‌های شرکت اپل، یعنی مک‌بوک است. همان‌طور که در عکس پیداست، تنها تفاوت‌های کلیدهای کیبورد، یک کلید بیشتر در کنار کلیدهای جهت‌نما و برخی از حروفی است که روی باقی آن‌ها حک شده است.

بااین‌وجود کلیدها بسیار نرم و روان هستند. تایپ کردن با این کیبورد بسیار راحت و لذت‌بخش خواهد بود. درصد خطا در هنگام عمل تایپ پایین است و کمتر پیش می‌آید کلمه‌ای را اشتباه تایپ کنید. این به خاطر چینش جزیره‌ای کلیدهای کیبورد است. فواصل نسبتا زیاد کلیدهای مربعی شکل، باعث می‌شود تا مغز انسان به نقاط قرارگیری کلیدها بهتر عادت کند و بدون نیاز به نگاه کردن کیبورد بتوان به‌راحتی تایپ کرد. هیچ کلیدی برای تنظیم نور پس‌زمینه‌ی کیبورد وجود ندارد. برای تنظیم نور پس‌زمینه کیبورد، باید به اپلیکیشن وایو بروید که البته در آنجا هم کمی ناامید خواهید شد، زیرا سه حالت بیشتر برای تنظیم آن تعریف‌نشده است؛ همیشه روشن، روشن شدن با فشار هر یک از کلیدها و همیشه خاموش. بهتر بود وایو فکری برای شورت کات نور پس‌زمینه کیبورد هم می‌کرد. بااین‌وجود روشنایی LED های کلیدها مناسب است و در تاریکی یا نور شب، علاوه بر زیبایی، کارایی بالایی هم دارد.

تاچ پد دستگاه درست در وسط استراحتگاه دست قرارگرفته. زیر روکش مات نقره‌ای‌رنگ تاچ پد سنسورهای دریافت مغناطیسی قرارگرفته اند که به‌خوبی فرمان‌های لمسی را منتقل می کنند. روان بودن اجرا و دریافت فرمان‌ها، نرم بودن کلیدهای پنهان راست و چپ تاچ پد و پشتیبانی از فرمان‌های چند لمسی را می‌توان از نکات مثبت تاچ پد وایو Z دانست.

مسلما به علت باریک بودن وایو Z نمی‌توان انتظار فراوانی پورت‌ها را داشت، بااین‌وجود می‌توان مطمئن بود که کاربر کمبودی را حس نخواهد کرد. لبه سمت راست شاهد دو پورت USB 3.0 هستیم که یکی از آن‌ها دارای قابلیت Super Charge است. این قابلیت به کاربر امکان می‌دهد تا از لپ‌تاپش به‌عنوان یک پاوربانک استفاده کند. از طریق این پورت، حتی وقتی دستگاه خاموش است، شما می‌توانید موبایل یا دیگر دستگاه‌های پورتابل‌تان را شارژ کنید. در گوشه‌ی بالایی این لبه هم کلید پاور (روشن/خاموش) وایو Z قرارگرفته است. مشخص است که نباید به دنبال درایو نوری هم بگردیم!

لبه سمت چپ شیار کارت‌خوان در کنار جک کمبوی ۳.۵ میلی‌متری قرار دارد. پورت HDMI هم روی همین لبه است. در کنار خروجی هوای سمت چپ، ورودی کابل شارژر دستگاه تعبیه‌شده. همین و بس! دیگر هیچ پورت یا اتصال فیزیکی‌ای روی وایو ‌Z وجود ندارد. اتصالات بی‌سیم هم شامل Wi-Fi با استاندارد ۸۰۲.۱۱a/b/g/n/ac و بلوتوث نسخه‌ی ۴.۱ است. یکی از نکات مثبت VAIO Z داشتن WiDi است. وای‌دای (WiDi) تکنولوژی نمایش بی‌سیم تصاویر است که توسط شرکت اینتل به وجود آمده است. این تکنولوژی به کاربر این امکان را می‌دهد تا موسیقی، فیلم یا عکس‌ها و برنامه‌های خود را از طریق شبکه بی‌سیم، روی دستگاه‌هایی مانند تلویزیون‌های هوشمند یا دیگر وسایلی که قابلیت دریافت تصاویر بی‌سیم را دارند استریم کند.

وایو برای سری High End لپ‌تاپ‌هایش از پردازنده‌های قدرتمند خانواده Cor i نسل ششم اینتل با نام تجاری اسکای‌لیک (Skylake) استفاده کرده است. پردازنده‌ی مرکزی این مدل، Core i5 6267U بوده که فرکانسی معادل ۲.۹ گیگاهرتز دارد. این پردازنده با استفاده از تکنولوژی توربو بوست (Turbo Boost) قادر است در هنگام نیاز به پردازش‌های قوی‌تر، فرکانس را تا ۳.۳ گیگاهرتز افزایش دهد. پردازنده ۶۲۶۷U دارای دو هسته است اما پردازنده‌های Core i 5 نسل جدید قابلیت این را دارند تا تعداد هسته‌های فیزیکی خود را به‌صورت مجازی دو برابر کنند. درون چیپ‌ست پردازنده‌های اینتل، همیشه یک چیپ گرافیکی هم وجود دارد که به پردازشگرهای آنبورد معروف هستند. دستگاه‌هایی مانند وایو Z که پردازشگر گرافیکی با حافظه‌ی اختصاصی جداگانه ندارند، از این چیپ گرافیکی استفاده می‌کنند. مدل چیپ گرافیکی این دستگاه Iris Graphics 550 است. درست است که در ذهن عموم جامعه کلمه “آنبورد” به معنای پردازش گرافیکی ضعیف جا افتاده است، اما این مفهوم دیگر معنایی ندارد و اشتباه است. چیپ گرافیکی Iris Graphics 550 قدرتی معادل پردازشگر گرافیکی GeForce 930M شرکت انویدیا را دارد. یعنی شما می‌توانید تمامی بازی‌های کامپیوتری را (البته با پایین‌ترین تنظیمات گرافیکی) روی وایو Z اجرا کنید! بازی‌هایی مثل Counter Strike: GO یا Diablo 3 را می‌توانید با تنظیمات بالا هم بازی کنید. البته به یاد داشته باشید که این دستگاه به‌هیچ‌عنوان برای انجام بازی ساخته نشده است. هشت گیگابایت RAM به همراه ۲۵۶ گیگابایت حافظه‌ی داخلی از نوع SSD، باقی سخت‌افزار وایو Z را تشکیل می‌دهند.

شرکت وایو ادعا کرده که باتری لیتیوم پلیمری VAIO Z می‌تواند تا ۱۵ ساعت و نیم دوام بیاورد. البته این در شرایطی است که شبکه Wi-Fi خاموش بوده و نور صفحه‌نمایش ۶۰ تا ۷۰ درصد روشنایی داشته باشد؛ که البته شرایط استاندارد برای اندازه‌گیری میزان نگهداری شارژ این نیست. در آزمون‌های انجام‌شده، باتری وایو Z می‌تواند تا ۱۱ ساعت در حالت اتصال به اینترنت از طریق شبکه‌ی Wi-Fi و مرورگری وب دوام بیاورد که باز هم بسیار حیرت‌آور است. مک‌بوک ۱۲ اینچی اپل طبق ادعای این شرکت می‌تواند ۹ ساعت دوام بیاورد که البته سخت‌افزار آن بسیار ضعیف‌تر و کم‌مصرف‌تر از VAIO Z است. در این صورت، بالاخره وایو توانسته در یک مرحله از اپل پیشی بگیرد. نکته قابل‌توجه و اعجاب‌انگیز دیگر این دستگاه، سرعت بوت (Boot) شدن لپ‌تاپ است. از حالت خاموش (Shutdown) تنها بین ۳ تا ۵ ثانیه طول می‌کشد تا دسکتاپ ویندوز دستگاه نمایان شود!