معرفی اپ - Don't get fired؛ خوش اقبال گرامی لطفا اخراج نشوید

Don’t get fired – اخراج نشو عنوان یک بازی سبک نقش آفرینی است که توسط استودیو بازی سازی QuickTurtle Co., Ltd منتشر شده است. به محض اینکه با لمس صفحه نمایش دستگاه‌تان این بازی را آغاز کنید، پس از یک مکث کوتاه، با صفحه ای رو به رو می شوید که می گوید “مصاحبه شما در حال بررسی است”. لحظاتی بعد با صفحه دیگری مواجه می شوید که می گوید ” مصاحبه شما موفقیت آمیز نبود”. Don’t get fired از اینکه از همان ابتدا احساسات شما را جریحه دار کند واهمه ای ندارد، اما واقعاً چه چیزی در مورد این بازی وجود دارد که توانسته توجه گیمرها را از سراسر جهان به خودش جلب کند و بیش از ۵.۰۰۰.۰۰۰ بار دانلود شود؟ بیشتر ما گیمرها همیشه عادت داریم نکته های ریز و دستورالعمل هایی را در مورد بازی ها پیدا کنیم تا بتوانیم راحت تر در مراحل بازی پیش روی کنیم، اما وقتی صحبت از بازی ساخت کره جنوبی Don’t get fired به میان می آید تمام نکات و دستورالعمل ها با یک تلنگر از اتاق به بیرون پرت می شوند و جای خودشان را به بخت و اقبال (با چاشنی خط داستانی) می دهند! حتماً می پرسید هدف شما در این بازی چیست؟ خب، هدف شما بسیار ساده است و تنها کاری که باید انجام دهید این است که راه خودتان را به بالاترین رده سازمانی پیدا کنید. اما مطمئن باشید وقتی می گوییم ساده منظور مان راحت نیست و در طول بازی شدیداً به بخت و اقبال نیاز پیدا خواهید کرد! در Don’t get fired، شما به عنوان یک اینترن در پایینترین رده یک سازمان شروع به کار می کنید. در مدت کوتاهی، وظایف مختلفی در محل کار تان به شما سپرده می شود و بهتر است که آنها را به درستی انجام دهید چراکه در غیر این صورت به رده پایینتری تنزل پیدا می کنید. اما این وظایف تنها نیازمند هوشیار بودن و ضربه زدن روی صفحه نمایش دستگاهتان است و آنچنان پیچیده نیستند.

با این وجود هم باید اعتراف کنیم بازی Don’t get fired پتانسیل این را دارد که به دشوارترین بازی در میان بازی های دشواری که تاکنون تجربه کرده اید تبدیل شود. در گیم پلی بازی تنها یک خط داستانی وجود دارد که با تصمیمات شما بسط و گسترش پیدا می کند و به جلو می رود. به محض اینکه یک وظیفه به پایان برسد مورد بررسی قرار می گیرد و اولتیماتوم آن صادر می شود. هر اولتیماتوم دو حالت دارد، یا اخراج می شوید یا ترفیع می گیرید. در عین حال، نتیجه هر اولتیماتوم به تجربه شما افزوده می شود که تأثیر آنچنانی در بازی ندارد اما به نظر می رسد چیز خوبی برای شما باشد. همچنین در طول بازی تصمیماتی می گیرید که به ضرر شماست و آینده شما را به شکلی منفی در سازمان تحت تأثیر قرار می دهد. مثل پرداخت شهریه دانشگاه یا خرید کیف دستی برای مادرتان. چطور از این تصمیمات بد دوری می کنید؟ هیچ راهی برای دوری کردن از این تصمیمات بد وجود ندارد و در طول بازی دائماً به سمت آنها کشیده می شوید. دلایل بسیار زیادی در این بازی وجود دارد که همه آنها باعث می شوند اخراج شوید که احتمالاً شاخص ترین ویژگی این بازی است. به طور مثال، سازمان ورشکسته می شود، یک جعبه شیرینی باز می کنید، چیزی را به همکار خود می گویید، از عهده وظایف بر نمی آیید، دستتان رو می شود که همزمان دو کار را انجام می دهید، و احتمالات نامحدود دیگر. تقریباً اخراج شدن به یک اعتیاد تبدیل می شود. آنقدر بازی کردن را ادامه می دهید تا ببینید دیگر چه راهی می تواند وجود داشته باشد که بتوانید باز هم زیر دست و پای کارفرمایان له شوید. این در واقع بسیار شبیه به واقعیت است و همچنین تقریباً به فرهنگ سازمانی کشورهای آسیایی هم شباهت زیادی دارد. جایی که ساعت کاری پشت میزی زیاد است، کارکنان به دلیل درست انجام دادن کارها تشویق نمی شوند، و باقی مواردی که حقیقتاً در دنیای واقعی وجود دارد. شاید هم بتوان دلیل نشان دادن این همه علاقه از سوی گیمرها را همین موضوع عنوان کرد، یعنی واقع گرایانه بودن بازی و همذات پنداری با کاراکتر بازی. احتمالاً عدم استفاده از جلوه های بصری گرافیکی هم تصمیمی از سوی استودیو بازی سازی سازنده بوده که نشانگر همین امر یعنی زننده بودن همه چیز در دنیای واقعی باشد که در نوع خودش جالب است. روی هم رفته، علی رغم اینکه در این بازی احساس منفی زیادی به شما منتقل خواهد شد، شاید بتوانید نکته مثبتی هم از آن برداشت کنید. این بازی به شما گوشزد می کند که باید همیشه تلاش کنید و با وجود تمام مشکلات حرکت رو به جلو را ادامه دهید.